معنی خداشناس و عارف

ربانی

صاحبدل

ربانی

پارسا، باایمان، متدین، موحد، ربانی، دانا، صاحبدل

عارف

ربانی

خداشناس،دانا

عارف ، ربانی

خداشناس. [خ ُ ش ِ] (نف مرکب) پارسا. خدادان. (آنندراج). موحد. (ناظم الاطباء). ربانی. باایمان: مردی خداشناس و عابد بود. (مجمل التواریخ و القصص).
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند.
حافظ.

پارسا، باایمان، متدین، موحد، عارف،
(متضاد) خدانشناس

کسی که خدا را می‌شناسد و به آن ایمان دارد، موحد، یکتاپرست، پارسا،

عارِف، پی برنده- شناسنده- اقرار کننده- دانا- شکیبا-صبور- معروف- مجازاً خداشناس،

پارسا، موحد، با ایمان، ربانی

عالم دینی

پسرانه، آن که از راه تهذیب نفس و تفکر، به معرفت خداوند دست می یابد، دانا، آگاه، نام شاعر ایرانی قرنچهاردهم، عارف قزوینی

1373